Znamenitosti opštine Barajevo
Barajevo se nalazi na 30 kilometara južno od cetra Beograda i ako ga niste posetili svakako bi trebalo da baš tamo organizujete jedan jednodnevni izlet. Možda niste nikad razmišljali o ovom predelu, a on nudi toliko izletničkih i sportsko–rekreativnih aktivnosti, kulturno–istorijskih spomenika, sakralnih objekata i ostalog bogatstva istorijskog nasleđa. Ovde možete naći atraktivna lovišta sa raznim vrstama divljači kao što su zečevi, fazani, jarebice, očuvanu prirodu, seoske pejzaže, bistre potoke, guste šume i prelepu prirodu oko jezera koje je bogato ribom, što su uslovi koje mesto treba da ima da bi postalo primamljivo za vikend odmor. Crkvena porta, crkva brvnara, lepi seoski pejsaži, izvori, bunari, česme, zovu da ih otkrijete, a tri velika hrasta lužnjaka, inače spomenik prirode, se ponosno uzdižu i “oživljavaju” lepotom i mirisima. Upravo u Barajevu ima dosta mesta koja gostima nude okruženje za kratke izlete, sa lokalnim specijalitetima i mesta za odmor bez prenoćišta. Barajevo ima i dobru ponudu za mini odmor i uživanje u lepotama prirode i kulturno-istorijskim atrakcijama, idealne uslove za beg u mirnu seosku idilu, divljenje slavnim ckrvama i poseta šarmantnim dražesnim selima.
Lipovička šuma
Jedno od lepših izletišta grada se nalazi na teritorijama opštinama Barajevo i Čukarica, pored magistralnog puta Beograd – Čačak, koji je poznatiji kao Ibarska magistrala. Pored brojnih restorana, kafana, ovde se nalaze i brojni moteli i hoteli, a uz ovaj važan put nalazi se i ovo izletište, odosno, šuma koja se prostire na 5.500 hektara. Ova šumska oaza, nalazi se na samo 20 kilometara od centra grada.
U pitanju je Lipovačka šuma čiju vegetaciju čine prostrane livade, pašnjaci, ali i listopadne šume. Najčešća vrsta koja se sreće je hrast, i to uglavnom mađarski i turski hrast. U šumi protiče i potok koji pravi mini kanjon. Na teritoriji ove šume se nalazi i izvorište Topčiderske reke. Zelenilo na sve strane čini da uživaju i vaša pluća i vaše oči.
Jezero Duboki potok
Jedna od lokacija koje bi trebalo iskoristiti za piknik je Jezero Duboki potok u Barajevu. Ujedno je jedna od destinacija jako bitnih za ekoturizam Beograda i turizam na selu. Opisujući divna jezera u blizini Beograda nismo zaboravili ovo jezero. Ono bi uz jezero Pariguz trebalo da budu prava konkurencija Adi i Savskom jezeru. Uz malo ulaganja i obnovljanja postaće očaravajuća izletišta oko Beograda.
Ovo veštačko jezero napravljeno pre tridesetak godina se nalazi u okviru beogradske opštine Barajevo. Pokriva površinu od nekih 7 hektara što je idealno za pecanje, a napaja ga potok po kome je jezero dobilo ime. Uz sam nasip nalazi se prijatan splav restoran na kome možete predahnuti i popiti piće.
Crkva brvnara u Vraniću
Naša vrlo poznata crkva brvnara, proglašena za spomenik kulture od velikog značaja, nalazi se u mestu Vranić, gde u blizini protiče reka Kolubara, a malo dalje ponosno stoji planina Kosmaj. Crkva brvnara u Vraniću je sagrađena 1823. godine na temeljima još starije crkve iz XVIII veka, a posvećena je Sv. 40 velikomučenika (Mladenci). Osnova je pravougaona, građena je od hrastovog drveta, koji je poznat po svojoj dugovečnosti, a krov je pokriven biber crepom. Crkva je ikonostasom i pregradom u priprati (deo od ulaza u crkvu do centralnog dela crkve) podeljen na tri dela. Iz priprate se stepenicama ide u potkrovlje, koje je verovatno služilo za hor. Dodatno se ističu vrata na zapadnoj strani koja su ručno rezbarena i bojena, a treba pomenuti i bogat pokretni fond sastavljen od ikona, starih predmeta i knjiga, među kojima se nalazi i veliki rezbareni krst Hadži Ruvima iz 1800. godine.
Tri hrasta lužnjaka
Ovo zaštićeno područje se nalazi u mestu Šiljakovac, na mestu koji zovu Bare. Zaštićeno područje sačinjavaju tri stabla hrasta lužnjaka, koji su preostali od nekadašnje velike hrastove šume, površina oko njih od oko 50 ari, a u blizni protiče i rečica Robaja i dodatno doprinose autentičnom izgledu okolnog pejzaža. Visina stabala je preko 20 metara, a prečnik krošnji oko 30 matara. Prečnici debala su preko jednog metra, a starost između 150 i 220 godina. Inače, hrast lužnjak dostiže starost do 1.000 godina, i najdugovečnija je vrsta listopadnog drveća, bar na području Evrope. Pored prirodnog, ovaj spomenik ima i veliki istorijski značaj pošto je oko njihovih stabala i krošnji 1941. godine bio održan narodni zbor na kome je doneta odluka o podizanju ustanka protiv fašizma. Stabla su stavljena pod zaštitu zakona 1969. godine, a staralac zaštićenim područjem je lokalna mesna zajednica.
Crkva Svetog Arhanđela Mihaila
Crkva Svetog Arhanđela Mihaila koja je izgrađena između 1813. godine i 1819. godine u vreme prve vladavine kneza Miloša Obrenovića i kao takva predstavlja primer najranijeg crkvenog graditeljstva u vreme ovog vladara. Nalazi se na malom uzvišenju iznad prostorno kulturno-istorijske celine Čaršija u Beljini čiji je deo. Izgrađena je na mestu starijeg objekta za koji se pretpostavlja da je iz srednjeg veka. Crkva Sv. Aranđela Mihaila pripada grupi jednobrodnih građevina, a prelep izgled joj dodatno daje kamen od koga je sazidana, a čija površina je dodatno urašena plitkom reljefnom dekoracijom. Debljina ovog kamenog zida je oko jednog metra. Ikonostas u crkvi je urađen 1849. godine, u stilu klasicizma, a rad je slikara Dimitrija Posnikovića. U porti se nalazi nekoliko nadgrobnih spomenika iz 18. i 19. veka. Nekoliko puta je obnavljana, a 1922. godine posle oštećenja od zemljotresa je obnovljena kada je i dobila današnji oblik.
Veliki Borak
Veliki Borak je po predanju dobio ime po manastiru koji je imao ime Borak, a onda je tokom dramatičnih događaja tokom Prvog srpskog ustanka ispred imena Borak dodato i “Veliki”. Ovo mesto je podarilo Beogradu i Srbiji više znamenitih ličnosti, a najznačajniji među njima su knez Sima Marković (knez, vojvoda i popečitelj finansija, odnosno priv minister finansija u Srbiji) i junak Milisav Čamdžija (koji je ispred drugih ustanika tokom Prvog srpskog ustanka prvi ušao u Beograd). Veliki Borak je poznat i po tome što je ovde na Veliku Gospojinu održana 1805. godine prva Narodna skupština ustaničke Srbije na kojoj je osnovan Praviteljstvuješći sovjet srpski. Ovo je u suštini bila prva Srpska vlada, odnosno prvi organ izvršne vlasti u Srbiji. Tokom Drugog svetskog rata ovde je izvrešn zločin nad stanovništvom Velikog Borka kada je posle borbi koje su vođene ovde streljano 11 stanovnika, veliki broj kuća je popaljen, a mnogi su bili mučeni i prebijani.
Trojan česma
Ukoliko obilazite centar Barajeva i okoline možete jedan spomenik koji se nalazi u ulici sa desne strane opštine Barajevo. U pitanju je spomen česma „Trojan“ koja je posvećena palim ratnicima balkanskih ratova i Prvog svetskog rata. Lepo je ograđena zidićem od kamena, okružena je zelenilom i predstavlja lep ukras centra opštine.
Napomenuli bismo da se česma nalazi u centru Barajevu, ali van glavnog puta nekih 30-ak metara, kao i da u okolini sem nje, ugostiteljskih objekata u centru i stare mehane koja je u prilično lošem stanju, nema drugih sadržaja, pa po našem mišljenju obilazak česma može biti deo nekog ozbiljnijeg istraživanja Barajeva i okoline i da ne bi trebalo sama spomen česma da bude povod dolaska.
Matića kuća
Reč je o Matića kući, koja je izgrađena u prvoj polovini 19. veka i pripada tipu šumadijskih čatmara, kao i mnoge stare kuće šumadijskog kraja, ali je jedna od retkih koje su sačuvane i rekonstruisane. Pošto nije mogla biti sačuvana na mestu gde je prvobitno podignuta prenesena je u crkvenu portu. Zidana je u bondričnoj konsturkciji koja podrazumeva da se prostor između drvenih stubova i greda isprepliće granjem i prućem koji su potom premazivani blatom. Drvena krovna konstrukcija je prekrivena pljosnatom ćeramidom, a ono što je zanimljivo je da se već kod ove kuće vidi da nadstrešnica ima ispust od skoro jednog metra i da postoje kosnici koji joj daju dodatno atraktivan izgled, pri čemu je odnos između tela kuće i krova odličan, što dodatno kući daje likovni i arhitektonsku vrednost. Kuća je prvobitno je imala dve prostorije, odžakliju i sobu, ali je kasnije malo izmenjen enterijer. Odmah pored Matića kuće, pored puta kroz Vranić se nalazi 6 pomoćnih objekata (2 mlekare, 2 koša i 2 magaze), koji su ovde doneti sa mesta iz Vranića ili iz susednih sela.